Jean Prouvé, de multi-artiest.

Wat begon met een reis naar Parijs in de vroege jaren 80 is nu uitgegroeid tot 's werelds meest complete collectie van Jean Prouvé's meubels in het Vitra Design Museum in Duitsland. Het was in Parijs dat Rolf Fehlbaum, Erevoorzitter en voormalig CEO van Vitra, zijn eerste aankoop van Jean Prouvé deed: een Anthony-stoel met een zitting van multiplex en een metalen onderstel, ontworpen in 1954. In nauwe samenwerking met de familie Prouvé begon Vitra vervolgens in 2002 met de productie van Prouvé's ontwerpen op grotere schaal. Inmiddels zijn er 20 jaar verstreken, en Vitra herlanceert nu zowel een palet van originele kleuren als vier extra meubelstukken uit Prouvé's designnalatenschap.

Jean Prouvé ontwikkelde speciale kleuren voor de stalen elementen in zijn meubelontwerpen. Hij wilde de natuurlijke materialen benadrukken en bedekte de stalen onderdelen met kleur. Gris Vermeer, Bleu Dynastie, Blé Vert, Bleu Marcole en Metal Brut worden nu opnieuw geïntroduceerd op beroemde klassiekers zoals de Standard-stoel of de Direction Pivotant-fauteuil.

De herlancering geeft ook nieuw leven aan de Tabouret Métallique en Tabouret 307 krukken, de Rayonnage Mural-plank en de Abat-Jour Conique-lamp, terwijl Prouvé's tijdloze ontwerp de hedendaagse huizen en interieurs ontmoet.

Jean Prouvé was zijn tijd op veel manieren vooruit. Hij bewoog zich tussen verschillende genres en slaagde erin zijn inzichten en kennis over te brengen naar verschillende vakgebieden. Hij was ook vindingrijk en innovatief in de manier waarop hij materialen construeerde en gebruikte.

Na een opleiding als metaalbewerker opende hij in 1923 zijn eigen metaalbewerkingsatelier in Nancy, Frankrijk. Twee jaar later ontmoette hij Le Corbusier voor het eerst in Parijs, en via de 'Ateliers Jean Prouvé', die hij in 1931 oprichtte, creëerde en produceerde hij alles, van opdrachten van de grote modernistische ontwerpers tot zijn eigen ontwerpen en meubels voor de Université de Nancy. In zowel architectuur als meubels gebruikte hij industriële technieken om stevige structuren te creëren terwijl hij zo min mogelijk materiaal gebruikte. Na de Tweede Wereldoorlog begon meubilair uit de studio van Jean Prouvé op verschillende tentoonstellingen te verschijnen, en het meubilair dat hij nu creëerde, soms in samenwerking met Charlotte Perriand, werd tussen 1956 en 1974 exclusief verkocht in de galerie van Steph Simon in Parijs.

Maar zijn impact op de designgeschiedenis eindigde daar niet. Als architect had hij een hand in het ontwerp van het Centre Pompidou. Hij was ook een pionier in industrieel ontwerp en seriële productie en hielp de huisvestingsoplossingen na de oorlog te revolutioneren met prefabhuizen die gemakkelijk in elkaar gezet en uit elkaar gehaald konden worden. Geboren in 1901, maakte Jean Prouvé zelf twee wereldoorlogen mee en begreep hij de noodzaak om meubels en woningen te creëren die gemakkelijk aangepast en gevarieerd konden worden op basis van de vraag. Jean Prouvé had ook een sterk sociaal engagement en was na de Tweede Wereldoorlog korte tijd de burgemeester van Nancy.

Hij zag zichzelf als een ingenieur. Hij ontwierp en produceerde zijn eigen ideeën en zijn ontwerpen varieerden van briefopeners, verlichting en meubels tot mobiele woningen.

De architect

Zonder officiële opleiding in de architectuur werkte Prouvé samen met architecten van zijn tijd om zijn ideeën te realiseren, zoals Eugène Beaudoin en Marcel Lods voor de creatie van La maison du peuple in Clichy-Sur-Seine, of Pierre Jeanneret voor een model van een demonteerbaar paviljoen. Prouvé werkte ook als technisch adviseur bij tal van bouwprojecten in Parijs en in 1971 schreef hij geschiedenis toen hij, als lid van de jury, de ontwerpen van Renzo Piano en Richard Rogers koos voor de oprichting van een van 's werelds beroemdste kunstinstellingen - het Centre Pompidou in Parijs.

De ontwerper

Jean Prouvé's identiteit als industrieel ontwerper doordrong zijn benadering van design. De ontwerpen die uit zijn studio kwamen, hadden een sterke expressie maar waren gecreëerd uit eenvoudige oplossingen waarbij de constructie vaak zichtbaar was in het eindproduct.
Een voorbeeld hiervan is de Standard-stoel die Prouvé in 1934 ontwierp. Deze laat duidelijk zien hoe de constructie onderdeel wordt van het ontwerp, waarbij de delen van de stoel die het meeste gewicht dragen, de achterpoten waar de rugleuning en de zitting samenkomen, ook worden benadrukt in het ontwerp en sterker zijn dan de andere poten. Een eenvoudig en stijlvol ontwerpelement dat een van de grote klassiekers van onze tijd is geworden.

Ontdek Vitra